کتاب دختری که ماه را نوشید

سه موضوع کلیدی در کتاب دختری که ماه را نوشید یافت می شود. این مضامین عبارت اند از خانواده، قدرتِ روایت، و رابطه پیچیده ی حافظه و فراموشی. مفهوم خانواده در این کتاب بدین ترتیب دیده می شود که چگونه دولت، هر سال یک کودک شیرخوار را ملزم به قربانی می کند.

هر سال، مردم شهر، نوزادی را به عنوان پیشکش به جادوگری که در جنگل زندگی می کند، واگذار می کنند. آنها امیدوارند که این فداکاری، جادوگر را از ایجاد وحشت در شهرشان باز دارد. اما زان، جادوگر جنگل، بسیار مهربان است. زان بچه‌های رها شده را نجات می‌دهد و آنها را به خانواده‌هایی که در آن سوی جنگل هستند تحویل می‌دهد و با نور ستاره ها به نوزادان غذا می دهد.

یک سال، زان به طور تصادفی به جای نور ستاره، به کودکی نورِ ماه را می دهد. و کودک معمولی را پر از جادوی خارق العاده می کند. زان تصمیم می گیرد که باید این دختر مسحور شده را، که او را لونا می نامد، به عنوان فرزند خودش بزرگ کند. زان برای محافظت از لونای جوان در برابر قدرت زیاد خود، جادویش را در اعماق خودش قفل می کند. وقتی لونا به سیزدهمین سالگرد تولدش نزدیک می شود، جادوی او طبق برنامه ظاهر می گردد - اما زان خیلی دور است. در همین حال، یک مرد جوان از شهر مصمم است که مردم خود را با کشتن جادوگر آزاد کند. به زودی، این وظیفه ی لونا است که از کسانی که از او محافظت کرده اند، محافظت کند - حتی اگر این به معنای پایان دنیای دوست داشتنی و امنی باشد که او همیشه می شناسد.

بریده هایی از کتاب دختری که ماه را نوشید

وسط جنگل مرداب کوچکی بود؛ جوشان، پر از گوگرد و البته مُهلک. زیرش آتشفشان خاموشی بود که گرمش می کرد و روی مرداب پوشیده از لجنی صاف بود که در طول سال به رنگ های مختلف در می آمد؛ از سبز فسفری گرفته تا آبی روشن و قرمز خونی. آن روز، نزدیک به روز قربانی پروتکتریت یا روز «بچه ی ستاره» در جاهای دیگر، رنگ سبز مرداب داشت کم کم جایش را به آبی می داد. بالای مرداب، کنار نی هایی که از گل بیرون آمده بودند، پیرزنی روی چوبی خمیده و پرپیچ وخم نشسته بود. قدکوتاه و قوزی بود و شکم برآمده ای داشت. موهای وزوزی اش را پشت سرش جمع کرده و بافته بود. لای گره های گیسش برگ و گل گذاشته بود. توی صورتش کمی نارضایتی دیده می شد، ولی چشم های کهن سالش برق می زد و لب های باریک و گشادش حالت لبخند داشت. از بعضی جهات، زن پیر شبیه یک قورباغه ی بزرگ خوش اخلاق بود.

کلی بارن هیل، نویسنده و معلم است. او با سه فرزند و همسرش در مینیاپولیس، مینه سوتا زندگی می کند.

کلی بارن هیل نویسنده رمان های فانتزی برای کودکان است، از جمله دختری که ماه را نوشید (برنده مدال نیوبری 2017) - The Girl Who Drank the Moon

او قبل از موفقیت به عنوان نویسنده، در مقطع کارشناسی "نویسندگی خلاقانه" را مطالعه کرده است. او برای خدمات پارک ملی کار کرده است، و به عنوان یک آتش نشان داوطلب آموزش دیده است. او پس از تولد دومین فرزندش شروع به نوشتن داستان های کوتاه کرد و این داستان ها در نهایت به رمان های کامل تبدیل شدند.