تریتی اومریگار: «نینا سانکوویچ خاطرات خیرهکنندهای ساخته است که نخستین کارکرد ادبیات را به ما یادآوری میکند: التیام، پرورش، و اتصال به واقعیترین خودمان.»
مادر چهار فرزند که خواهرش را از دست داده است، هر روز از یک سال را صرف لذت بردن از یک کتاب عالی می کند. کتاب هایی از توماس پینچون گرفته تا نورا افرون و فراتر از آن ها. نینا در نهایت به خواندن به عنوان یک درمان روی میآورد. و در طول سفرش، قدرت کتابها را برای کمک به ما در احیای زندگیمان روشن میکند.